شناخت آنچه سزاوار شادمانى يا اندوه است
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: خداوند متعال مى‌فرمايد: «اى آدمى‌زاده! روزىِ هر روزت مى‌رسد با اين حال، غمينى و روزانه، عمرت كاسته مى‌شود؛ ولى تو دل‌شادى. از آنچه كفايتت كند برخوردارى؛ ولى [همچنان] در پى چيزى هستى كه باعث سركشى تو مى‌شود.
به اندك، قناعت نمى‌كنى، و از بسيار، سير نمى‌شوى».
جامع الأحاديث: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «خداوند مى‌فرمايد: بندۀ مؤمن من آن گاه كه دنيا را از وى دريغ مى‌كنم، اندوهگين مى‌شود، با آن كه به من نزديك‌تر است و زمانى كه دنيا را برايش مى‌گسترانم، شادمان مى‌گردد، با آن كه از من دورتر است».[1]
[1] محمدی ری‌شهری، محمد، الگوی شادی از نگاه قرآن و حدیث، صفحه: ۲۰۹، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحديث. سازمان چاپ و نشر، قم - ایران، 1392 ه.ش.
معارف و تاریخ الله عليه